چرا ماشین‌های لباسشویی نواختن چنگ را یاد می‌گیرند؟

سازندگان لوازم خانگی بر این باورند که صدای زنگ، هشدار و صدای جینگ بهتر و بیشتر باعث خوشحالی مشتریان می شود.آیا آنها درست هستند؟

توسط لورا بلیس

او از شیر MGM غرش کرد.زنگ های نمادین NBC.آکورد سی ماژور خداگونه یک کامپیوتر اپل در حال بوت شدن.شرکت‌ها مدت‌هاست که از صدا برای تشخیص برندهای خود و ایجاد حس آشنایی و حتی محبت نسبت به محصولات خود استفاده می‌کنند.مایکروسافت تا آنجا پیش رفت که از افسانه صدای محیط برایان انو استفاده کرد تا اورتور شش ثانیه ای را برای ویندوز 95 به ثمر برساند، یک موج ستاره ای که با پژواک محو شدن دنبال می شود.با این حال، اخیراً صداها افزایش یافته و پیچیده تر شده اند.آمازون، گوگل و اپل با دستیارهای صوتی خود برای تسلط بر بازار بلندگوهای هوشمند رقابت می کنند.اما یک وسیله برای شنیده شدن نیازی به صحبت ندارد.

دیگر ماشین‌های خانگی صرفاً به صدا درآوردن یا پلک زدن یا ضرب و شتم نمی‌پردازند، همانطور که ممکن بود در دوره‌های قبلی که چنین هشدارهایی به سادگی نشان می‌داد که لباس‌ها خشک شده یا قهوه دم کرده است.اکنون دستگاه‌ها قطعه‌هایی از موسیقی را پخش می‌کنند.در جست‌وجوی همراهی مناسب‌تر، شرکت‌ها به متخصصانی مانند Audrey Arbeeny، مدیر عامل Audiobrain، که اعلان‌هایی را برای دستگاه‌ها و ماشین‌آلات، در میان بسیاری دیگر از فعالیت‌های برندسازی صوتی می‌نویسد، روی آورده‌اند.اگر صدای شروع یک ThinkPad IBM یا تبریک زمزمه ای Xbox 360 را شنیده باشید، کار او را می دانید.آربینی به من گفت: "ما سر و صدا نمی کنیم.""ما یک تجربه کل نگر ایجاد می کنیم که رفاه بهتری را به ارمغان می آورد."

ممکن است شک داشته باشید که صدای جرنگ الکترونیکی، هر چند کلی نگر، می تواند شستن ظروف را به تلاشی موید زندگی تبدیل کند - یا حتی ممکن است شما را از نظر احساسی به ماشین ظرفشویی تان متصل کند.اما شرکت‌ها بر خلاف این شرط می‌بندند و نه کاملاً بی دلیل.

انسان ها برای تفسیر محرک ها همیشه بر صدا تکیه کرده اند.تروق خوب نشانه مطمئنی است که چوب به خوبی می سوزد.صدای خش خش پختن گوشت ممکن است تجربه صوتی برند اصلی باشد.ماشین‌های پیش‌دیجیتال نشانه‌های صوتی خود را ارائه می‌کردند: تیک تاک ساعت.شاتر دوربین کلیک شدصداها ممکن است عمدی نبوده باشند، اما آنها به ما اطلاع دادند که چیزها کار می کنند.

نمونه اولیه دستگاهی که داده ها را از طریق صدا ارتباط می داد، شمارنده گایگر بود.این دستگاه که در سال 1908 برای اندازه گیری تشعشعات یونیزان اختراع شد، یک ضربه شنیدنی ایجاد می کند تا وجود ذرات آلفا، بتا یا گاما را نشان دهد.(بینندگان چرنوبیل HBO متوجه خواهند شد که چرا این کار مفید است: شخصی که دستگاه را اداره می کند می تواند به طور همزمان محیط اطراف را برای نشانه های بصری تشعشع مشاهده کند.) دهه ها بعد، محققی در آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور که رابط های ماشین را مطالعه می کرد، اصطلاحی را برای صداهایی رایج کرد که به عنوان عمل می کنند. مخازن برای اطلاعات به راحتی قابل تشخیص: earcon.مانند یک نماد، اما شنیداری به جای بصری.